Els mugrons d'un collaret

ΧΕΙΜΕΡΙΝΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ

Της πήραν τα παιγνίδια και τον εραστή της. Έσκυψε λοιπόν το κεφάλι και παρ' ολίγον να πεθάνη. Μα τα δεκατρία ριζικά της σαν τα δεκατέσσερά της χρόνια εσπάθισαν την φευγαλέα συμφορά. Κανείς δεν μίλησε. Κανείς δεν έτρεξε να την προστατεύση κατά των υπερποντίων καρχαριών που την είχαν ήδη ματιάξει όπως ματιάζει η μυίγα ένα διαμάντι μια χώρα μαγεμένη. Κ' έτσι ξεχάστηκε ανηλεώς αυτή η ιστορία όπως συμβαίνει κάθε φορά που ξεχνιέται από τον δασοφύλακα το αστροπελέκι του στο δάσος. 


Escolteu el poema aquí, recitat per Embirikos.
Ακούστε εδώ τον Εμπειρίκο να διάβαζει αυτό το ποίημα.

RAÏM D'HIVERN

Li prengueren a ella els jocs i l’amant. Ajupí doncs el cap i per poc no morí. Però els seus tretze anys radicals com els seus catorze partiren a cop d’espasa aquesta passatgera adversitat. Ningú no parlà. Ningú no corregué a protegir-la dels taurons d’ultramar que ja l’havien ullpresa tal com una mosca ullprèn un diamant un país encantat. I així fou oblidada sens pietat aquesta història tal com succeeix cada vegada que oblida el guardabosc el seu llamp en la boscúria.

i el raïm als peus.